சில ரோஜாக்கள்

செல்வி.ஆர் நம் குழந்தைகள்
அன்பை அறிந்திருக்க வேண்டும்
நந்து என்றாள்.

செல்வி.கே-வுக்கு பணமதிப்பறிந்த
குழந்தைகள் மீது விருப்பம்.

செல்வி.யூவிற்கு எத்தனை பேர் தன்னைச் சுற்றி
வருகிறார்கள்
என்பதை உலகிற்கு அறிவிக்க
வேண்டுமாயிருந்தது.

செல்வி.ஏ, ஒவ்வொரு காதலனும்
ஒரே முறை
காமத்தை நிறைவு செய்து விலகிக்கொள்ள
விரும்பினாள்.

செல்வி ஏ முதல் இசட் வரை
கனவுகள் வைத்திருந்தார்கள்

நாளைக்கான கனவுகள்
நாற்பது வருடங்களுக்கான கனவுகள்
தலைமுறைகளுக்கான கனவுகள்.

திரு.நந்து
அறிவற்றவர்.
கனவுகள் அற்றவர்.
நாளை அற்றவர்.
இன்று காதலிக்கலாம் என்றார்.

திருமதி ஏ முதல் இசட் வரையிலானவருக்கு
திரு. நந்து அவர்கள்

இன்று
பெருநாள் தினம்

தனது சமையல் பாண்டித்தியத்தின்படி
பிரியாணி செய்வது எப்படி என்பதை
மட்டும்
முப்பத்தி இரண்டாவது முறையாக
மின்னஞ்சலில் பாடம் எடுத்துக்கொண்டிருக்கிறார்

முதலில் அடுப்பைப் பற்ற வைக்கவும்…..

o

செல்வி.ஆர்க்கு
பல வருடங்களாக
பல்லாயிரக்கணக்கான சந்தேகங்கள்.

அவர்தம் தொழில் குறித்த கேள்விகளை
திரு.நந்து அவர்கள் தீர்த்து வைத்தார்

கரகோசங்களை எழுப்புவோம்.

அவர்தம் வாழ்க்கை குறித்த சந்தேகங்களை
திரு.நந்து அவர்கள் தீர்த்துவைத்தார்

கரகோசங்களை எழுப்புவோம்

நண்பர் எக்ஸ் குறித்த சந்தேகங்களை
திரு.நந்து அவர்கள் தீர்த்து வைத்தார்

கரகோசங்களை எழுப்புவோம்

திருமதி.எக்ஸ் அவர்கள்,
மேலும் முன்னாள் செல்வி ஆர் அவர்கள்,
பொது நண்பர்
திரு. நந்து அவர்களுக்கு
சில சொற்களை சொல்ல
விரும்புகிறார்கள்

அவர்களைப் பாராட்டி சில சொற்களை…….

கரகோசங்களை எழுப்புவோம்.

o

செல்வி ஏ முதல் இசட் வரை

இன்று
(மன்னிக்க முன்னாள் செல்வி இடிசி இடிசி)
நண்பர்
திருவாளர் நந்து அவர்களை
அழைத்து

பதினாறு நாட்களுக்கும் மேலாக இணையத்திற்கு வரவில்லை
என நினைவூடடினார்கள்.

மேலும் அவர்கள் பேசும்போது
நீ நல்ல நண்பன் என்பதை பலமுறை
அடிக்கோடிட்டார்கள்
(நந்து ஏற்கனவே அறிந்திருந்தார்.
யாராவது வந்து அறிவுரை சொன்னால் குழம்பிவிடுவார்)

திருவாளர் நந்து அவர்கள்
வழக்கம்போல
எதையும் மறைக்காமல் உளறிக்கொட்டினார்.

இன்னாள் திருமதிகள் புன்னகைத்தனர்.
நண்பர் நந்து கணித்திருந்தார்

இது நிகழுமென.

நிகழ்ந்தபிறகு திருவாளர் நந்துவிற்கு
என்ன செய்வதென தெரியவில்லை.

அழத்தொடங்கினார்.

நண்பர்காள், தயவுசெய்து நம் நண்பனை
தொடாதீர்கள்.
குழப்பாதீர்கள்.
அழைக்காதீர்கள்.

பிதாவானவர் திராட்சை ரசங்களை
உண்டுபண்ணி
பகிர்ந்துண்ணும்படி
உத்தரவிட்டார்

பிதாவானவர் மாமிசங்களை
தோலுடையவையாகப் படைத்து
கெட்டுப்போவதிலிருந்து
காத்தார்

பிதாவானவர் தன் குறிப்புகளை
பரப்பும்பொருட்டு
குமாரனை
அனுப்பி வைத்தார்

குமாரனைக் கொன்றவர்கள்
பிதாவினை
விற்கும் குத்தகையை எடுத்துக்கொண்டு

மாமிசங்களை திராட்சை ரசங்களை
பாவமென
உண்டுபண்ணினார்கள்

குமாரனை நம்புகிறவர்கள்
பிதாவை மறுதலிக்கத் தொடங்கினார்கள்.

o

ஓட்கா தானியங்களின் சாறு.
பியர் வெறும்
பார்லித்தண்ணி
ஒயின் இன்னும் சைவம்.
திராட்சைகளின் சாறு கடவுள்கள் பரிந்துரைத்தது.

இந்த தேசத்தில்
சோச்சுகள்
கிடைக்கின்றன.
உருளைக்கிழங்குகளின் சோச்சு
அரிசி சோச்சுவைவிட சுவையானது

குடிக்க வந்த நந்து-சானும்
பரிமாற வேண்டிய ஷிண்டோ-மாப்ளையும்
இடங்களை மாற்றிக்கொண்டு
எல்லாரையும் குழப்பிவிடுமளவு
சுவையானது

போதங்கள் மொழியற்றது
மாப்ள

மதங்கள் சுவையற்றது
நந்துசான்

குடி ஒரு தேவ ஒளி
உலகத்தீரே.

o

முப்பதாவது வயதில்
குமாரன் மீது தேவன்
ஒளியாக இறங்கினார்

எனது ஹையர் செகண்டரி ஸ்கூலில்
புதிதாக கட்டிய சேப்பலில்
(பதினைந்து வருடம் முன்பு நான்
படிக்கும்போது புதியது)
சுவரில் ஓவியமாக
பிதா குமாரன் மீது
இன்றும் இறங்கிக்கொண்டிருக்கிறார்.

பிதாவுக்கும் குமாரனுக்கும் இடையில்
ஒளி
புறாவாக மாறியிருக்கிறது.

இருப்பத்தி இரண்டாம் வயதில்
நந்து தன் முதல் போதத்தின்
இரவை
மலைத்தலத்தின் காட்டு பங்களாவில்
அடைந்தான்.

பிறகு குமாரன் எல்லாரிடமும் பிதாவானவரை வெளிப்படுத்தி
தனியாக வெளிதேசத்தில் வந்து
தெருவில் விழுந்து கிடந்தார்

பிறகு நந்து எவரிடமும்
எதையும்
வெளிப்படுத்த முடியாமல்
சிலுவையில் அறையப்பட்டான்.

சனியிரவுகளில்

யானைகள்
வழிதவறி கூடாரத்திற்குள்
நுழைந்துவிடுகின்றன

கொல்ல நினைத்தவர்கள்
இறந்துவிடுவது
எதிர்பாராமல்
நிகழ்ந்துவிடுகிறது

சனியிரவுகளில்

ஊரின் அத்தனை குழந்தைகளும்
குறிப்பாக நமது
சுற்றுவட்டாரங்களில்
இருப்பழிந்து நள்ளிரவுகளில்
அழுகின்றன

தெருநாய்கள் அற்ற
தேசத்தில்

சனியிரவு
நீண்டு கிடக்கிறது

ஆதூர மரணத்தின்
அழுகைக்கான காரணங்களுடன்.

o

ஒரு கொடுங்கனவு

எதிர்பாராமல் இறந்துவிட்டவள்

இந்தமுறை
தெளிவாக
எனது சொல்படி
எடுத்த முடிவின் படி
இறந்துபோகிறாள்

கடைசியாக ஒருமுறை
முகம் பார்த்து
என் மரணத்திற்கு
நீதான் காரணம்
என்று
தீர்க்கமாகச் சொல்லிவிட்டு

இதற்குப்பிறகு எங்கே உறங்குவது
இதற்காகத்தான் இத்தனை உறக்கமுமா?

o

ஒரு மழையிரவில் முடிவெடுத்து
சொல்லற்ற போதத்தில்
உறைந்திருக்கும்போது

கண்ணிகளை அறுத்துக்கொண்டு
ஏகாந்தத்தின்
கடைசிதுளி குருதியை பருகியிருக்கும்போது

அத்தனை
வாய்ப்புகளையும் தவிர்த்துவிட்டு
மெளனத்தை சூடிக்கொள்ளும்போது

நிழல்
விழுகிறது

கோபுரத்தை மறைக்கும் சொற்களின்
நிழல்

o

பிசாசே என்றொரு குறுஞ்செய்தி

அழிப்பதற்கு முன்னால்
இன்னொரு முறை
பார்த்துக்கொள்கிறேன்

என் மடி பிசாசே
என்றவள் சொன்னாள்

தற்கொலை இரவே யாருமின்றி இருக்கிறேன்
என்றெழுதியிருக்கிறேன் அன்றுதான்

பேரமைதியின் காலங்கள் கடந்து
மீண்டும் புதியவர்களாக
மாறியிருக்கும் நாளில்

குறுஞ்செய்தியின் ஒலி
மீண்டும்
ஒருமுறை அதிர்கிறது
கடைசியாக

o

பிசாசு பீடித்தவனை
அவளிடத்து கொண்டு வந்து
சொஸ்தமாக்குங்கள் மாதாவே என்றார்கள்

அன்று அவனை
அவள் அழைத்துச் சென்று
சிறிது நேரம் சிரிக்கவைத்து
திருப்பி அனுப்பினாள்

அவன் திரும்பிச்சென்று
அதே சிரிப்பை
பலமுறை செய்ய முயற்சித்து
தோற்றுப்போய்
அவளிடத்தே வருவதற்கான பாதையைத் தேடிச்சென்று
தொலைந்து போனான்

அவனைப் பார்த்தவர்கள்
அவளிடத்தே அனுப்பி வையுங்கள்
என்று

தேவன்
தன் தொடர்புகளின் வழியாக
நாளிதழ்களில் விளம்பரம் கொடுக்கப்பணித்தார்

அங்கேதான்
மூன்றாவது பக்கம் பத்தாவது பகுதி.

o

உம் உடுக்கையொலி
அதிரும் பெருங்காடு பிசாசே

உம் கால்பாவா நிலங்களில்
விழுதுகளுடன் வளர் மரம் பிசாசே

உம் ஞாபங்களில் நிலம் மிதக்கும்
பெருங்கடல்கள் பிசாசே

உம் கொலைகளில் காத்திருக்கும்
கழுகுப்பார்வை பிசாசே

உம் தற்கொலைகளின்
எழுதப்படாத இறுதிக்கடிதம்
பிசாசே.

பந்தயக்குதிரைகளின் தடங்களுக்கு
தவறி
உள் நுழைந்துவிட்ட
மேய்ச்சல் குதிரைகளின் கண்கொண்டவர்களை
நாம் அறிந்திருக்கிறோம்

தொலைவில்
முடிவற்று சுழலும் காற்று

கொஞ்சம் மழையை
நிறைய அனலை
இந்த ஜன்னலில்
வைத்துவிட்டுப்போகிறது

வெண்சங்கில் காது வைத்துக் கேட்கும்
சிறுவன் அப்போது சொல்வான்

கடல் இங்கே இருக்கிறதென்று.

இப்போதும் அங்கேதான் இருக்கிறதா?

o

அன்றைக்கெல்லாம்

ரெண்டெட்டு நடந்தால்
வயல் வந்துவிடும்
ரெண்டெட்டு நடந்தால்
கிணறு வந்துவிடும்
ரெண்டு படி ஏறினால்
தென்னைக்கீற்றுகளை பாய்ந்துசாடி
தொட்டுவிட்டு
நீர் இறைப்பானின் குழாய்களைப் பிடித்துச் சென்று
மண் எடுத்து வரலாம்

நேற்றைக்கெல்லாம்

அடுத்த பேருந்து நிறுத்தலிலிருந்து
கொஞ்சம் எட்டி நடந்தால்
நதி வந்துவிடும்
கொஞ்சம் எட்டி நடந்தால்
அருவி விழுந்துகொண்டிருக்கும்
கொஞ்சம் எட்டி நடந்தால்
பளபளக்கும் கூழாங்கற்களை
எடுத்து வரலாம்

காலையில்

சில ரெயில் நிறுத்தங்களுக்கப்பால்
கடல் இருக்கிறது
சில பாலங்களுக்கு அப்பால்
தீவு போல
மணல் திட்டு இருக்கிறது
சில பாதைகளுக்கு அப்பால்
வழுக்குப்பாறைகளில் தெத்தி அமர்ந்து
காலில் கடல்பட பேசிக்கொண்டிருக்கலாம்
தனியாக

இரவு

மழை வரும்.

o

அம்மலர்
தன் ஈரமற்ற நிழல்மரத்து
மறைவிலிருந்து
தொலைவில்
பார்த்திருக்கிறது அடித்துப்பெய்யும் மழையை

புரட்டிச்செல்லும்
பெருங்காட்டாற்றை

மெல்ல அசைந்து செல்லும்
எறும்புப்புற்றின் கரைகளை
ஒட்டிய வாய்க்காலை

எங்கோ கிளையில் மறைவில்
தங்கிவிட்ட ஒரு துளியை

வேறேதோ கிளையை அசைக்கும்போது

வழிந்துவரச் செய்கிறாள் ஒரு சிறுமி

ஒரு கணம்
ஒரே கணம்
அத்துளி
மலர் மீது விழுகிறது
சிலிர்க்கும் குளிர்

மறுகணம்
மழைத்துளி
இறங்கத்தொடங்கிவிடுகிறது

மலர் விட்டு
மரம் விட்டு
மண் விட்டு

ஆம்
என் காமம் தன் வழிதவறி
தன் கடைசி மூச்சிருக்கும்வரை
திசையற்ற பாலைவனத்தில்
இரவுகளை கழிக்கும்படி
நிர்பந்திக்கப்பட்டிருகிறது

ஆம்
என் காலங்கள்
சாத்தான்களால் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட
கறி உண்ணும் நெப்பந்தஸ் பூக்களின்
மணமற்ற நிழல்களைக் கொண்டிருக்கிறது

ஆம்
இந்த வானம் தன் நட்சத்திரங்களை
எரித்து
பூமியின் மீது எறிந்துகொண்டிருக்கிறதுதான்

இல்லை
கவலைப்படாதீர்கள்
எரியும் நட்சத்திரங்கள் வீழும்போது
நீங்கள் கொள்ளும் பிரார்த்தனைகள்
நிச்சயம் நிறைவேற்றப்படும்

கொஞ்சம் டைம் கொடுங்கள்.

o

அதன் வண்ணங்கள் மட்டும் இன்று விரலோடு
உள்ளது
எதையும் நிரூபிக்காமல் சும்மா இருங்கள்
முல்லைச்சிரிப்பாலே
என் மூர்க்கந்தடுத்திடுவாய்

இவர்கள் இறக்கிறார்கள்

நான்
காத்திருக்குறேன்

இப்படி எதாவது சொற்களுக்கு
இப்படி எதாவது மரணத்திற்கு
o

அவள் அன்று சொன்னாள்
நீச்சல் தெரியாத என்னிடம்

நான் சொன்னா வரமாட்டியா

நான் நடக்கத்தொடங்குகிறேன் நீரில்
ஆழத்தை நோக்கி

அவள் சென்று விடுகிறாள்

இன்னும் ஆழத்தை நோக்கி நடக்கிறேன்

அவள் மறைந்துவிட்டாள்

இன்னும் ஆழத்தை நோக்கி நடக்கிறேன்

அவள் இல்லை

இன்னும் ஆழத்தை நோக்கி நடக்கிறேன்

எனக்கு
நினைவிருக்கிறது.
ஆம் இது என் கடைசி நடை.

மூழ்கிக்கொண்டிருக்கும் கப்பலின்
எனது இசை
கடைசியாக ஒலிக்கட்டும்

அழியும் பெருங்கடல் என்னை முதலில்
மூழ்கடிக்கட்டும்

முத்தங்களின் பேருண்மை
எரியும் காலம்
நெருங்கிக் கொண்டிருக்கிறது.

என் இசைக்கருவிகள்
எங்கே
நான் எங்கே
மொழி எங்கே
கடவுள் எங்கே

ஒரு கவி தன் பாடலை எழுதத் தொடங்குகிறான்
எல்லா அழிவின் விளிம்புகளிலும்.

o

அனாதைகளின் எளிய கேவல்கள்
இந்தத்தெருவின்
எல்லா திசைகளிலும்
ஒலிக்கக்கூடும்

ஆசுவாசங்களின் மொழி
உங்களுக்கு அன்னியமானதாக
இருக்கக்கூடும்

சிப்பிகள் தாங்கள்
ஒளித்து வைத்திருக்கும்
முத்துக்களை
யாராவது வந்து திருடும்
வரை காத்திருக்கின்றன

ஒரு நாள்
ஒரு நாளாவது
திரும்பிப்பாருங்கள்

மூழ்கும் சிப்பிகளின் கடைசிப் புன்னகையை.

o

முதல் பிறந்தநாள் வாழ்த்து
நினைவிருக்கிறது

அலைபேசியின் மறுமுனை
புன்னகை
அந்தச் சொற்களின்
கடைசி நிம்மதி

சொற்களற்று அலைந்திருந்த
நள்ளிரவின் தெருக்கள் இன்னும் அங்கேயே இருக்கின்றன

நான் நகர்ந்திருக்கிறேன்

ஒரு புதிய நகரத்திற்கு

உறைந்த பனிக்கட்டி ஒத்த
குளிர் கொண்ட
சிறுநதியின் நகரத்திற்கு

அடுத்த சொல் எடுத்துத் தர என் மொழியின்
அடையாளங்களற்ற
தீப்பெட்டி அடுக்குகளின் நகரத்திற்கு

ஹேப்பி பர்த்டே வினோத்

சொல் துரத்துகிறது
மொழி துரத்துகிறது
ஞாபகம் துரத்துகிறது
நிறம் துரத்துகிறது

கால்களுக்குக் கீழே மறைந்து கொண்டே போகிறது பாதை

நீங்கள் திரும்பிப்போக முடியாது.

இனி ஒரு ஜென்மம் வரும்
அன்றாவது சொல்லாமலிரு

அடுத்த ஜென்மத்தில் சந்திக்கலாமென.