சில ரோஜாக்கள்

முலைகுலுங்க ஓட்டப்பயிற்சியிலிருக்கும்
பெண்ணின் கண்களைச் சந்திக்க நேரும்போது

மூத்திர நாற்றத்தின் நடுவேயும்
என்றோ
கால்விரித்து அதே
இடத்தில் அமர நேர்ந்தவளின்
இறுகிய தொடைகளை
கற்பனை செய்துகொள்ள முடியும்போது

நெருப்பில்
அலறும் சிறுமியின்
வரையப்பட்ட கண்களுக்குள்

அனல் நகரத்தின்
ஒரு துளியை மீண்டும்
பருகிக் கொள்வேன்.
o

வெகுதொலைவில் இருப்பவரைச்
சந்திப்பதற்காக
ஒரு
கதவு வரைந்தேன்

பிறகு அதைத் திறந்து
அவரை உள்ளே அழைத்தேன்
வந்தவர் திரும்பிப்போகிறார்.
கதவை அடைத்துக்கொள்கிறார்

மீண்டும் திறப்பதற்காக காத்திருக்கும்போது
ஒரு முறை அவர் முகம்
ஜன்னலருகே வந்து
படீரென மறைகிறது

இனி கதவுகளுக்கு
இங்கே தேவையில்லை.
o

சருகைத்தாளுக்குள் அலையும் தலையை மீறி
வெளியேறும் பாம்பின் வாலில்

குவிக்கப்பட்ட விரல்களிலிருந்து
அச்சத்துடன் கொத்தித்தின்னும்
தேன்சிட்டின்
கூரலகுகளில்

சிரிப்பின் குலுங்கலில்
உதட்டோரம் முலைப்பாலை
ஒழுகவிடும் கைக்குழந்தையின்
பாதங்களின் சிவப்பில்

அந்தப்பிசாசினையும்
மீண்டும் புதைத்தழிப்பேன்.

நேற்று என் நினைவுக்குறிப்பேட்டை
மீண்டும் எடுத்தேன்

முழுக்கவும்

தற்கொலை செய்துகொண்டவர்கள்
முயற்சி செய்து தப்பித்தவர்கள்
பேசிப்பேசியே பிழைத்துக்கொண்டவர்கள்

நினைவுக்குறிப்பேட்டை
இன்றும் எடுத்தேன்

முன்பே சென்று விட்ட ரயிலுக்கு
இன்றும் காத்திருப்பவர்கள்
தவறவிட்ட ரயில் பற்றிய
காவியங்களை எழுத
முயற்சி செய்கிறவர்கள்
மறுபடியும்
அடுத்துவரும் ரயிலில்
விழக்காத்திருக்கும் ஒருவர்.

நாளை எடுத்துப்படிக்க
எப்படியாவது கண்டறிந்து எழுதிவைக்கவேண்டும்

ஏன் அவர்கள் உடல் சிதறவிரும்பினார்கள்
ஏன் அவர்கள் மின்சாரக்கம்பிகளை கடித்தார்கள்
ஏன் அவர்கள் எரிந்து பொசுங்கும் சதைகளை விட்டுச்சென்றார்கள்
ஏன் அவர்கள் போகும்போதும்
அமைதியாக
தூக்கத்தில் நீங்கிச்செல்லாமல்

விழித்திருக்கும்போது
மிச்சமிருப்பவர்களுக்கு குற்ற உணர்ச்சியை
அளிப்பதை மட்டுமே குறிக்கோளாக வைத்திருந்தார்கள்

அந்தக்கடைசி நொடியிலும்?

o

மீண்டும் இன்று அந்த விளையாட்டைப்பார்த்தேன்
கடைசியாய் பார்த்துக்கொண்டிருந்தபோது
தொலைக்காட்சி பாதியில்
நிறுத்தப்பட்டது

என்னை உடனடியாக
அந்த அறையை விட்டு வெளியேறச் சொன்னார்கள்

ஆச்சி வந்து
தன் தங்கச்சங்கிலியை கழற்றி
அவளுக்குப் போட்டு
திருஷ்டி முறித்து கண்ணீர் உகுத்தார்

நான்
ஜன்னலுக்கு வெளியே நின்று
பயந்து பார்த்துக்கொண்டிருக்கும்போதே

ஒன்றுமில்லை என புன்னகைத்து
அவள் முகம் சிவந்து
வழியனுப்பி வைத்தாள்

ஒருமுறையாவது
திரும்பிச் சென்று சொல்லவேண்டும்

பெண்ணே
எல்லாமே இனிதான் இருக்கிறது.

o

மிகுந்த தயக்கத்துடன்
கசந்த உதடுகளை
காயவிடாமல் சப்புக்கொட்டியபடி
அருந்திய
முதற்கோப்பை மது இன்னும் உள்ளிறங்காமல்
நினைவில் இருக்கிறது

மிகுபோதையின் கனவொன்றில்
அழிதேசத்தின் கடைசி
எச்சங்களுக்கு கீழே அமர்ந்தபடி
அவளை அழைத்து குரல் கேட்டு
உடனே துண்டித்து
பின் கண்ணீர் வழிய அமர்ந்திருந்த இரவும்

தற்கொலை எண்ணிக்கைகள்
அதிகமாக இருக்கின்றன
பெண்களின் எண்ணிக்கை
அதிகமாக இருக்கிறது
மதுவின் எதுக்களிப்பும் அதற்கு
சற்றும் குறைவில்லை

கழிப்பறையின் சுருள்காகிதத்தை
யாருமற்ற
இரவொன்றில்
தன் முழு நகங்களுடன் கிழித்துப்போடும் பூனையொன்றை

தயவுசெய்து தொந்தரவு செய்யாதீர்

கூர்செய்யப்பட்ட நகங்களுடன் தான்
நிகழவேண்டும் சில மரணங்கள்.

மொழியற்ற அப்பெருநிலத்தில்
முதல்முறை
நான் அதைச் சந்திக்கும்போது
அவள் தன் தற்கொலையின்
விளிம்பில் இருந்தாள்

பிறகு
மெல்ல இறங்கி வந்து
என்னை அணைத்துக்கொண்டாள்

உள்ளாடைகளுக்கு மீதாக
அவள்
தன் தினசரி
சேலையை அணிந்துகொள்ளுமுன்

அன்று
நான் எனக்குள்
அவளுக்கு உறுதியளித்தேன்

பெண்ணே உன் த்ற்கொலையை நான்
ஒரு நாள் நிறைவேற்றுவேன்

முழு ஆடையுடன்.

o

நீ என்னை
எங்கு கொண்டுவந்து நிறுத்தியிருக்கிறாய்
தெரியுமா நந்து

எனக்கு என்னை காட்டிக்கொள்வதில்
மிகுந்த கூச்சமுண்டு

பெண்ணே
எனக்காக ஆடையை
நெகிழச்செய்தவர்கள்
இன்று உயிரோடு இல்லை தெரியுமா

ஆக என்னைக் கொல்வதற்காக
என் ஆடைகளை
நெகிழச் செய்தாயா

இல்லை பெண்ணே
என் மீது சத்தியம்

நான் என்னைக் கொன்றுவிடக்கூடாதென்ற பயத்தில்தான்

இதுவரை
பலரை
ஆடைகளை நெகிழச் செய்திருக்கிறேன்
பலமுறை

o

அது நிச்சயம் ஒரு திரைப்படம்
அல்லது
அது நிச்சயம் ஒரு கனவு
அல்லது ஒரு மனப்பிரம்மை

அந்தப்பெண்
அடுத்த அறையிலிருந்து
கதவை அறைந்து கொண்டேயிருக்கிறாள்
என்னால் குடிக்க முடியவில்லை

அடுத்த கோப்பையை சாய்க்கும் முன்
அவன் அலறுகிறாள்
அப்பா

தெய்வமே நீ இங்கிருக்கிறாயா என்கிறேன்

அப்பா
நான் ஆடையில்லாமல் இருக்கிறேன்

பெண்ணெ நீ என் பிரம்மை

அப்பா இந்தக் கதவுகளைத் திறக்காதீர்கள்

பெண்ணே நீ என் கனவு

அப்பா என் உள்ளாடைகள் உங்கள் அறையில் இருக்கின்றன
எடுத்து எறியுங்கள்

பெண்ணே நீ ஒரு திரைப்படக்காட்சி

அப்பா இந்த அறையில் ஒரு நீண்ட கத்தியிருக்கிறது

பெண்ணே எனக்குத் தெரியும்
அந்த அறையில் எனது டிரம்ஸ் இருக்கிறது அதைத் தொடாதே
கெளரிக்கு அதை நாளை
குடி தெளிந்த பின் வாசித்து காண்பிப்பேன்

அப்பா
நான் சாகட்டுமா

பெண்ணே நான் சும்மாதான் இருக்கிறேன்
சாகமலும்

அப்பா நான் ஒரு கனவு

பிறகு அந்த அந்த அறையில் சப்தமேயில்லை.

சிறந்த மலைகள் வளரும் பாறைகளின் மீதாக பிளவுகள் காத்திருக்கின்றன

சிறந்த காப்பியங்கள் வளரும் சொற்களுக்கு
அருகில்
ஒரு முகம் தெளிந்து வருகிறது

சிறந்த நதிகள் உருவாகும்
மழைத்துளிகள் காய்ந்து
பின் வீழ்கிறது

ஒரு பறவை முன்னும் பின்னுமாக
பறந்துகொண்டிருக்கிறது
அதே பாகையில்

o

அவனது குறைபாடுள்ள
நடை
நடனமாகத்தெரிகிறது என்கிறார்

பெரிய பூங்காவின்
தென்மூலையில் தனது குவளைகளுடன்
அமர்ந்திருப்பவனை
இவர் பொறாமை பொங்க பார்த்து
திரும்பிச் சிரிக்கிறார்

குழறலாக பேசும் அவனது
சொற்களிலிருந்து
இவர் கவிதைகளைத் திருடி எடுக்கிறார்

அத்தனை புழுதியிலும்
அத்தனை சிறிய விதையைக் கண்டறியமுடியுமென்றால்

வெயில் இன்னும்
நீளலாம் தவறில்லை.

o

ஒவ்வொருமுறை சட்டைப்பையில்
சில்லறைகளுக்காகத் துழாவும்
பொழுதும்
பசியுடன்
காத்திருந்த மாலைகள்
மீண்டும் நிகழ்கின்றன

விலகிச்செல்கிறவர்களின் புன்னகைகளில்
பொது அலைவரிசையைக்
கண்டபிறகு
பதிலுக்கு புன்னகைக்க முடிகிறது

கனவென்பது துலங்கத்தொடங்கபின்
தற்கொலைப்பொழுதுகளில்
துடித்தடங்கும் வரை காத்திருந்து
பிறகு கோழையைத் துடைத்தபடி
எழுந்தமரமுடியும்

நீங்களும்.

வெறுப்புக்குரியவர்கள்

பழைய புகைப்படங்கள்
பிறர் நினைவுகளில்
தானாகவே
அழிந்துவிடவேண்டும் என
வேண்டிக்கொள்கிறார்கள்

பகிரப்பட்ட முத்தங்களுக்கு
மழலை அன்பு
எங்கிருந்தோ வந்து ஒட்டிக்கொள்கிறது

இடைவெளிகளின் பெரும்பாதைகளில்
திரும்பிப் பார்க்கும்போது

எல்லாமும் இருக்கிறது
எதுவும் இல்லை

o

தண்ணீரில் விழும்
நிலவின் புகைப்படத்தை
அழிப்பதற்கு விரல்சுழற்றிக்கொண்டிருக்கிறான்

ஒரு சிறுவன்
இரவெல்லாம்

பிடிவேரில் ஈரமண் அற்ற
செடியை எங்காவது நடுவதற்கு
தாகத்துடன் அலைந்துகொண்டிருக்கிறான்
ஒரு சிறுவன்
பகலெல்லாம்

எல்லாருக்குமான மழை
யாருக்குமற்று
கடலில் பொழிந்துகொண்டிருக்கிறது

காலமெல்லாம்
o
திடீர் அன்பின்
பிரவாகம் கொண்டு

கைவிடப்பட்ட மிருகங்களுக்கு
நீங்கள் அளிக்கும்
ஒரு வேளை உணவு

பசி நாட்களை
நீட்டிப்பதை மட்டுமே செய்கிறது
என்பதை அறிந்திருக்கிறீர்களா?

கூட்டிலிருந்து தவறி விழும் பாவனையுடன்
பறப்பதற்கான வானத்தினைத்
தேடிக் கிளம்பும்
பறவையை

தன் ஆயத்த வேர்களின் கடைசி
சல்லியினை
பாலைச் சுனை
நோக்கி நகர்த்திச் செல்லும்
மரத்தை

எவர் பாதத்தையும்
மிதித்துவிடாத
அக்கறையுடன் ஓசையின்றி
வெளியேறும்
மனிதனை

ஒரு கை அழைக்கிறது
பழைய காலத்தின் நெருப்புகளுக்கு

o

தூரிகைகளின் ரகசியத் தாம்புகளை
விரல் மறைவுகளிலிருந்து
வெளியேற்றுபவன்

ஓவியனாக இல்லாமலிருப்பதன்
பொருட்டு
வண்ணங்களிலிருந்து
துண்டித்துக்கொள்கிறான்

எரி நெருப்பின் பொறிகளை
வழியாறுகளில் கரைப்பவன்

விறகாகுதல் பொருட்டு
எஞ்சாத சாம்பலை
நியாபகத்தில் வைத்திருக்கிறான்

வலியென்பதே
ஆறுதல்களிலிருந்துதான் தொடங்குகிறது
என்பதை
யாரிடம் சொல்லக்கூடும்

புன்னகைகளினால் நீராடுகிறவன்?

o

எறிந்த பந்தினை
நாய்க்குட்டிக்கு
தானே தேடி எடுத்துக்கொடுக்கும் சிறுமியை

புன்னகையுடன் பார்த்தபடி
பழுத்த கிழவர்கள்
தன் துணையுடன் சொல்லற்று அமர்ந்திருக்கும்
பூங்காவில்

வீழ்ந்த மரத்தின் வேரிலிருந்து
ஒரு விதை
எழுகிறது
வானம் பார்ப்பதற்காக.

கூடாரத்திற்குள்
முறிந்த மரங்கள் உணவாக அளிக்கப்பட்ட
தந்தங்களற்ற
யானைக்கு
ஒரு நாள் காட்டின் நியாபகம்
வரக்கூடும்

பாறைகள் நொறுங்க நடப்பதைப்போல
யாரையோ நினைத்துக்கொண்டு
யார் மீதோ ஏறி
நடக்கத்தொடங்கலாம்

எண்பத்தேழு குண்டுகள்
முழங்க
அவனை நாம் மீண்டும்
நியாபங்களுக்குள் திருப்பி
அனுப்ப முடியும்
என்றாலும்

அவனது
தந்தங்களை வைத்திருப்பவர்கள் எங்கே இருக்கிறார்கள்?

o

இருகால்களில்
பிஸ்கட்டுகளை வாங்கி
ஆசீர்வாதம் அளிக்கப் பழக்கியபின்
நாம்
பாகன்களைக்
கொன்றுவிட முடியும்

தொலைவில் எழும்
சாட்டைகளின் சொடுக்கலுக்கு
அஞ்சி நடுங்கும் யானைகளை
உருவாக்கியபின்
நாம்
காடுகளை
நமக்கேற்ற சாலைகளுக்காக விரிய
திறந்துகொள்ள முடியும்

நசுங்காத மிதிவண்டிகளை
உருவாக்கியபின்
நாம்

எடையற்றவை என
நம்ப வைக்க முடியும்
கனச்சங்கிலிகளின்
ஞாபகத்தில்
சணல் கயிற்றில் முத்தமிடும்
யானைகளை

o

இதுவரை கொல்லப்பட்ட
எல்லா யானைகளின் நினைவாகவும்
ஒரு விளக்கை
ஏற்றி வைத்து
வணங்கும் பாகன்

தன் அங்குசங்களை தாழ
வைத்துவிட்டு
அந்த மாபெரும் தெருவின் வழியே
அமைதியாக திரும்பி நடக்கிறான்

வீழ்ந்த மத்தகங்களை
மின்சார அரங்கள் கொண்டு
அறுத்துக்கொண்டிருப்பவர்கள்
திரும்பிப்பார்த்து புன்னகைக்கிறார்கள்

பிளிறல் எழுகிறது
தொலைவின் மலைமீது

oOo

நன்றி : வாசகசாலை.காம்